Woensdag 24 april was het eindelijk zo ver, ik ging voor het eerst mee fietsen met een ZEPA-training. De fietsbroek, helm, schoenen en handschoenen waren besteld en binnen gekomen. Mijn racefiets was de week ervoor helemaal rijklaar gemaakt. Oftewel, alle denkbare excuusjes om niet mee te gaan met de ZEPA-training, waren niet meer te gebruiken. Ook ik moest eraan geloven, en de Alberto Contador in mij naar boven laten komen.

De omstandigheden waren gelukkig in mijn voordeel. Het was heerlijk weer buiten: een lekker zonnetje met zachte wind. Ideaal weer om mijn eerste meters buiten te maken met mijn collega’s. Omgekleed en wel, en klaar voor vertrek, kwam ik naar buiten. Tot mijn grote verbazing was ik niet de enige nieuweling. Buiten stond Paul, omgekleed en met de racefiets aan de hand. Deze ZEPA-training betekende dus niet alleen de vuurdoop van mij, maar ook die van Paul. ‘Gelukkig ga ik straks niet in mijn eentje kapot op die fiets’, dacht ik glimlachend.

Niets bleek echter minder waar, in positieve zin. Bij vertrek werd de toon gelijk gezet: Robbert reed voorop en legde het tempo hoog. Paul en ik reden weliswaar achteraan in de groep, maar konden het tempo prima bijbenen. Sterker nog, het ging ons zo goed af dat we af en toe eens even een sprintje naar voren maakte. Ik leerde dit snel af, aangezien het vooraan toch een stuk zwaarder fietsen was dan achteraan. Nu moest ik opeens alle wind opvangen voor mijn collega’s. Snel voegde ik mij weer in de groep, lekker uit de wind.

Na een kilometer of 30 gefietst te hebben, arriveerden we weer met de complete groep in Zeist. Tot mijn verbazing, waren mijn benen nog bijzonder fit. En ook Paul kwam fris en fruitig zijn eerste ZEPA-training uit. Nu met goede moed, op naar de volgende ZEPA-training waar we een afstand van 60 kilometer af gaan leggen.

Deelnemers (vlnr): Roderick, Paul, Ruud, Martijn, Robbert, Jelmer en Jesse.